«صدام حسین، بازیگر تئاتر در لندن است»؛ این تیتر یک خبر جعلی برای جذب مخاطب یا خبر تهیهشده با استفاده از فناوری هوش مصنوعی نیست. شخصی که از او حرف میزنیم، واقعاً نامش «صدام حسین» است که هیچ چیزی جز نامش، او را به رئیسجمهور پیشین عراق ربط نمیدهد.
نام او هم تصادفی انتخاب نشده، بلکه پدرش از دوستداران رئیسجمهور پیشین عراق بوده است.
شاید اگر صدام حسینِ بازیگر، عراقی یا حتی عرب بود، ماجرا طبیعی به نظر میرسید. اما نکتهٔ عجیب این است که او هندیتبار است که برای ادامهٔ تحصیل و فعالیت در رشته بازیگری، از هند به بریتانیا مهاجرت کرده است.
«صدام حسین» بازیگر به سایت «ارفع صوتک» گفته که نامش همواره دردسرساز بوده است و بارها او را در شرایط بغرنجی قرار داده؛ دردسرهایی که از دوران مدرسه آغاز شد، زمانی که همکلاسیهایش او را مسخره میکردند.
این نام در معاملههای رسمی، حوالههای مالی و صدور گذرنامه نیز برایش دردسر آفرین شده است. ماموران پلیس در فرودگاهها هم بارها از او سوالهای «عجیب و غریب» کردهاند.
هنگامی که در برخی سایتها سعی میکند که نام «صدام حسین» را ثبت کند، با مشکل روبرو میشود زیرا فرض بر این است که بهدنبال جعل هویت است یا برای شخصیتی مرتبط با «تروریسم» تبلیغ میکند.
صدام حسین بازیگر میگوید: «در نمایشهایی که بازی کردهام، شاهد خندههای حضار پس از اعلام نام خودم هستم».
طرفه آنکه او تنها شهروند هندی نیست که نام «صدام حسین» را یدک میکشد. شبکه بیبیسی در سال ۲۰۱۷ از یک شهروند دیگر هند خبر داد که چون نامش «صدام حسین» بود، در کشورش به او کار نمیدادند تا اینکه در نهایت، نام خود را به «ساجد» تغییر داد.
اما نام «صدام حسین» برای بازیگر هندی در لندن یک حُسن داشته است، زیرا بهدلیل آوازهٔ صاحب اصلی این نام در خاورمیانه، انگیزه پیدا کرد تا تحولات منطقه را دنبال کند.
«صدام حسین» و دردسرهایش در ارتش عراق
چندی پیش ویدئویی در شبکههای اجتماعی منتشر شد که یک افسر ارتش عراق را نشان میداد که به ثابت عباس، وزیر دفاع کشور، شکایت میکند.
این افسر که نامش «صدام» است، به وزیر دفاع گفت که به خاطر این نام، هشت سال از ارتقاء درجه محروم شده است.
در ویدئوی دیگری که در رسانههای عراقی پخش شده، یک شهروند اهل نینوا به نام «صدام حسین عبدالمجید»، از محمد شیاع السودانی، نخستوزیر عراق، شکایت دارد که به خاطر نامش، به حاشیه رانده شده و از کارش در «هیئت حشد الشعبی» اخراج شده است.
او در این ویدئو، با بیان اینکه «شاید نامم نفرین زندگیام باشد» تأکید میکند که اسم خود را تغییر نخواهد داد، ولی از نخستوزیر و مسئولان ذیصلاح میخواهد که دستکم برای دریافت حقوق «سازمان بهزیستی» به او کمک کنند.
«صدام حسین» خبرنگار
«صدام حسین» دیگر که شهروند سوریه است و گزارشگر یکی از رسانههای محلی لبنان بوده، سال ۱۹۸۷ میلادی در اوج جنگ ایران و عراق به دنیا آمد.
آنگونه که او به سایت «ارفع صوتک» گفته، در آن هنگام با وجود دشمنی میان حزب بعث سوریه و حزب بعث عراق، بخش عمدهای از افکار عمومی سوریه، «صدام» را به عنوان یکی از رهبران ملیگرای عرب میشناخت و هوادار او بودند. پدرش که هوادار رئیسجمهور وقت عراق بود، نام او را «صدام» گذاشت و با توجه به اینکه نام خانوادگیاش «حسین» است، ترکیب نام و نام خانوادگیاش شد: «صدام حسین».
او میگوید که این نام در کودکی برایش مایهٔ سرگرمی بود، به ویژه اینکه وقتی در اخبار نام «صدام حسین» را میشنید، خوشحال میشد.
سه دهه و اندی پس از به دنیا آمدنش و دو دهه پس از سرنگونی حزب بعث عراق، «صدام حسین» گزارشگر تلویزیونی شد. او پیش از آن، در یکی از روزنامههای لبنانی با نام خود مقاله منتشر می کرد و به رادیوهای محلی گزارش میداد.
صدام حسینِ خبرنگار در ابتدای فعالیت رسانهایش، در رادیو سوریه کار میکرد، با صدای خودش گزارش ضبط میکرد و در پایان گزارشها، نامش را میگفت. این مسئله باعث تعجب شنوندگان میشد و آنها را برای شناختن کسی که نامش «صدام حسین» بود کنجکاو میکرد. برخی هم گمان میکردند که این یک نام مستعار است.
«صدام حسین» اکنون خبرنگار شبکهٔ «روسیا الیوم» است. او بر این باور است که قضاوتها دربارهٔ نامش، همیشه وجود خواهد داشت و «مردم نام من را به صاحب اصلی آن ربط خواهند داد».
او در این باره گفت: «گمان نمیکنم که وضعیت تغییر کند، زیرا صدام رهبری غیرعادی بود. پیشینه، شرایط اعدامش و اشغال عراق، در حافظهٔ مردم سوریه و جهان عرب باقی خواهد ماند».
صدام حسین میافزاید که نامش همیشه تعجببرانگیز است، به ویژه موقع دیدار با افرادی که او را نمیشناسند یا در ادارهها، فرودگاهها و گذرگاههای مرزی.
او اما مانند «صدام حسین» هندی، دچار مشکل نشده است. نکتهٔ جالب اینکه میگوید اکثر دوستان نزدیکش به دلایل مختلف دشمن «صدام حسین» هستند اما این مسئله تأثیری روی دوستیشان نگذاشته است.
«صدام حسین» رستوراندار
«صدام حسین» سرآشپز، صاحب رستورانی در بخش بعقوبه از توابع استان دیاله عراق است. او در شبکهٔ اجتماعی «تیکتاک» هم حضور دارد و بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر او را دنبال میکنند.
صدام حسینِ سرآشپز ماجرای نامش را اینگونه روایت میکند: مادر و زن عمویم، سال ۱۹۷۵ در یک روز پسران خود را به دنیا آوردند. آن هنگام رئیسجمهور عراق «احمد حسن البکر» و معاونش «صدام حسین» بودند. نام پدرم «حسین» و نام عمویم «حسن» است. عمویم نام پسرش را «احمد» گذاشت تا بشود «احمد حسن»، همنام رئيسجمهور، و پدرم نام مرا «صدام» گذاشت تا بشوم «صدام حسین»، همنام معاون رئیسجمهور.
او میگوید: «پدرم و عمویم آن زمان مانند بسیاری از عراقیها، همراهِ نظام وقت حاکم بودند، به همین دلیل این نامها را برای پسرانشان انتخاب کردند».
برخی «صدام»ها نامشان را تغییر دادند و برخی نه
«صدام» همچنان نام تعداد زیادی از مردان در عراق است که برخی از آنها دسامبر ۲۰۲۴ در انتخابات شوراهای استانها نامزد شدند. بسیاری هم برای دور شدن از مشکلات ناشی از نامشان، آن را تغییر دادند.
اما «صدام حسین» رستوراندار میگوید که نامش دردسر چندانی برایش نداشته است. او حادثهای را به یاد میآورد که پس از ورود ارتش آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و سقوط نظام بعث با آن روبرو شد.
صدام حسین میگوید در مسیر ورود به بغداد بود که در یک ایست بازرسی متوقف شد. یکی از نیروهای امنیتی اوراق شناسایی او را گرفت. وقتی که مأمور کارت شناسایی او را دید، به فرماندهاش گفت: «قربان این نامش صدام حسین است»، فرمانده در پاسخ گفت: «ما مردم را به خاطر کارهایشان تنبیه میکنیم نه به خاطر نامشان».
او میگوید بسیاری توصیه کردند که نامش را تغییر دهد تا از مشکلات احتمالی در امان بماند، اما دلیلی برای این کار نمیبیند.
«صدام حسین» رستوراندار، نام پسر بزرگش را «عراق» گذاشت و ترجیح میدهد مردم او را «ابو عراق» صدا کنند؛ لقبی که پیش از به دنیا آمدن پسرش برای خود انتخاب کرده بود، آن را بسیار دوست دارد و حساب کاربری تیکتاک خود را هم با این نام ساخته است.
«صدام حسین»، بازیگر هندی، میگوید که به نامش «کمی تا قسمتی» عادت کرده است.
او میافزاید: «مردم به من توصیه میکنند که نامم را تغییر دهم، اما من این کار را نمیکنم. آنچه باید تغییر کند، نحوهٔ تعامل جامعه با اسامی است. زیرا افراد نام خود را انتخاب نمیکنند و مسئولیتی هم در برابر اقدامات افرادی که همنامشان هستند ندارند».
صدام حسین، خبرنگار روسیا الیوم که ساکن مسکو است، هم اعتقاد دارد که زندگی کوتاهتر از آن است که بخواهد با دو نام زندگی کند.