بهروز شاکری‌فرد، کارشناس ارشد اقتصاد بین‌الملل از دانشگاه رایرسون تورنتو در کاناداست.
چرا شیوع ویروس کرونا باید قیمت سهام را در بازارهای جهانی به خاک سیاه بنشاند؟ رکود اقتصادی پیشِ رو چگونه رکودی خواهد بود؟ چرا تحلیلگران اقتصادی که ژست دانشمند بودن می‌گیرند و از «علم اقتصاد» صحبت می‌کنند، در پیش‌بینی این موارد ناتوان‌اند؟
شوک اقتصادی ویروس کرونا چشم‌انداز رشد اقتصادی چین را به طرز محسوسی کاهش داده و، به تبع آن، نمی‌توان انتظار داشت رشد اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ به عدد ۳ درصد (که معمولاً نشانه سلامت تلقی می‌شود) برسد.
پس از فروریختن دیوار برلین، فرانسیس فوکویاما غرب را، به پشتوانه لیبرال دموکراسی، پیروز نبردهای ایدئولوژیک اعلام کرد و گفت تاریخ پایان یافته است. اما اکنون، تاریخ با کوله‌باری از بغض و کینه به قصد انتقام بازگشته است.
در روزهای گذشته تعداد قابل توجهی از شهروندان مناطق مختلف کانادا در بُهت و حیرت شاهد ظهور اخباری کم‌سابقه درباره سانحه‌ای هوایی بودند که جان ۱۷۶ انسان بی‌گناه، از جمله ۶۱ شهروند کانادایی را گرفت.
برآوردهای اولیّه حاکی از سوختن بیش از ۴۸۰ میلیون حیوان در این آتش‌سوزی‌هاست. خسارت‌ها امّا به این عدد محدود نمی‌شود. آیا چنین واقعه‌ای در کشور استرالیا سابقه داشته است؟ آیا زین پس باید به وقوع چنین تراژدی‌هایی عادت کرد؟ آیا می‌توان ارتباطی مستقیم بین این واقعه و بحران اقلیمی برقرار کرد؟
پاییز هر سال اهدایِ جوایزِ نوبل، بخشی از صدرِ اخبار را به خود اختصاص می‌دهد. در بخش اقتصاد، این جایزه پنجاه سال است که اهدا می‌شود، و در طی این مدّت شخصیت‌های آکادمیک بعضاً با پیشنیه مشاوره دادن به سیاستگذاران، از جمله دریافت‌کنندگان این جایزه بوده‌اند. اما همواره حاشیه‌هایی نیز وجود داشته است.
یازده سال پس از یکی از بزرگترین بحران‌های مالی جهانی، اینک می‌توان گفت که شرایط هرگز به حالت عادی برنگشت، و چشم‌انداز سال آتی نیز تیره و تار می‌شود.
نزدیک به ۱۵ سال پیش با ارزش‌ترین شرکت‌های جهان به تولیدات صنعتی خود می‌بالیدند. امّا امروز این فهرست شامل شرکت‌هایی است که خدمات دیجیتال ارائه می‌دهند؛ دارایی آنها بسیار ناچیز است، در حالی که ارزش سهام آنها بسیار بالاست؛ بخش بسیار کوچکی از کل نیروی کار را در اختیار دارند؛ و سودشان حیرت‌آور است.
سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵، ۱۷ هدف را به عنوان اهداف توسعه پایدار سرلوحه خود قرار داد، که هشتمین هدف از این مجموعه کارِ مناسب و رشد اقتصادی است. امّا کار چیست، و ما چرا کار می‌کنیم؟
نشست عمومی سازمان ملل، طبق معمول هر سال، در اواخر ماه سپتامبر برگزار شد، و نشست امسال تمرکز ویژه‌ای داشت بر چالش بحران اقلیمی و گرمایش زمین. اقدام برای متوقف کردن این فرآیند خطرناک یکی از ۱۷ هدفی است که سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ سرلوحه خود قرار داد.
جروم پاوِل، رئیس بانک مرکزی آمریکا، اواخر به تازگی اعلام کرد که قصد پایین آوردن نرخ بهره بانکی را دارد، و این خبر به سرعت در بسیاری از خبرگزاری‌های متمرکز بر مسائل اقتصادی منعکس شد. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا هم خواسته‌اش همین بوده، امّا عده‌ای از اقتصاددانان نسبت به این اقدام هشدار می‌دهند.
گرتا تونبرگ، یک نوجوان ۱۶ ساله سوئدی، در اقدامی جسورانه با یک قایق که از انرژی باد و خورشید استفاده می‌کرد، اقیانوس اطلس را طی کرد و هفته گذشته پس از یک سفر ۱۵ روزه، به نیویورک رسید. اما چرا قایق، و چرا نیویورک؟
سخنگوی دولت ایران، موضوع حذف چهار صفر از پول ملی را به عنوان یک «مسئله حیثیتی» توصیف کرده است. احتمالاً اکثر شهروندان ایرانی در این مورد با آقای ربیعی موافقند، اما تعدادی از منتقدان، شرایط فعلی را برای عملی کردن آن مناسب نمی‌دانند. بحث بر سر چیست؟ چه چیز شرایط را برای چنین تصمیمی مناسب می‌کند؟
روز چهارشنبه شاخص‌های اصلی بازار سهام آمریکا شاهد سقوطی کم‌سابقه تا مرز ۴ درصد بودند، و البته آوای رکود اقتصادی از گوشه و کنار به گوش می‌رسید. اما این زمزمه‌ها تا چه حد موثق هستند؟
